Kültür-sanat dünyasında örgütlenme tartışmalarını merkeze alan Yeni e dergisinin 89. sayısı, “Kültür Sanat Alanında Örgütlenme Deneyimleri” başlıklı kapsamlı dosyasıyla okurla buluştu.
Toplumda yaygın bir kanaate göre; sanatçıların, aydınların ve kültür üreticilerinin örgütsüz kalması, siyasetten uzak durması ve “siyaset üstü” bir konumda bulunması gerektiği düşünülüyor. Herhangi bir örgütlü tutum ise kimi zaman “sanatı siyasete feda etmek” olarak yorumlanıyor.
TARİHTE GÜÇLÜ BİR ÖRGÜTLENME GELENEĞİ VARDI
Oysa derginin dosya yazısında hatırlatıldığı üzere Türkiye’de özellikle 12 Eylül 1980 askeri darbesine kadar, yazarlar, sinemacılar, tiyatrocular, ressamlar ve kültür-sanatın farklı alanlarında üretim yapan binlerce kişi, hem mesleki sorunlar hem de demokratik haklar için kendi örgütlerini kurarak birlikte mücadele etti.
Bu örgütlenmelerin bir kısmı darbenin yarattığı baskı ortamında dağıtılsa da, ağır koşullara rağmen bugün hâlâ ayakta kalmayı başaran yapılar da var.
“HAFIZASI KESİNTİYE UĞRATILMIŞ BİR ALANI YENİDEN HATIRLATIYORUZ”
Yeni e’nin yeni sayısı, bugünün kültür-sanat emekçilerinin karşı karşıya olduğu sorunları tanımlarken geçmiş deneyimleri yeniden görünür kılmayı amaçlıyor.
Dergi, uzun yıllar boyunca hafızası koparılmış, deneyimleri unutturulmuş kültür-sanat örgütlenmesinin izini sürerek şu hedefi öne çıkarıyor:
Geçmiş mücadele pratiklerini hatırlamak,
Hataların muhasebesini yapmak,
Başarıya ulaşmış yöntemleri bugüne uyarlamak,
Yeni örgütlenme araçları geliştirmek.
Dergi yönetimi, kültür ve sanat emekçilerinin bugünün ihtiyaçlarına yanıt verebilecek güçlü ve dayanıklı örgütlenme modellerine duyduğu ihtiyaca dikkat çekiyor.
