Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahı olan II. Abdülhamid, 1876-1909 yılları arasında 33 yıl boyunca hüküm sürdü.
Abdülhamid, tahta çıktığında, Osmanlı İmparatorluğu büyük bir siyasi ve ekonomik kriz içindeydi. Rusya ve Avrupa güçleri, imparatorluğun topraklarını işgal ediyordu. Abdülhamid, bu krizi çözmek için bir dizi reform başlattı.
Abdülhamid, 1876'da Kanun-i Esasi'yi ilan ederek Osmanlı İmparatorluğu'nda meşrutiyeti kurdu. Bu reform, Osmanlı İmparatorluğu'nda ilk kez bir parlamentonun kurulmasını sağladı.
Ancak, Abdülhamid, meşrutiyeti sadece 3 yıl sürdürebildi. 1878'de, meclis, Abdülhamid'in baskılarına dayanamadı ve dağıldı. Abdülhamid, bundan sonra 31 yıl boyunca mutlak bir hükümdar olarak ülkeyi yönetti.
Abdülhamid, mutlak bir hükümdar olarak, Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarını korumak için birçok çaba sarf etti. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'nda, Osmanlı İmparatorluğu'nu Ruslara karşı savundu.
Abdülhamid, ayrıca, Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşmesi için de çaba sarf etti. 1880'lerde, demiryolu, telgraf ve posta gibi altyapı projelerini hayata geçirdi.
Ancak, Abdülhamid'in mutlak yönetimi, Osmanlı İmparatorluğu'nda muhalefetin büyümesine neden oldu. 1908'de, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin öncülüğünde, 2. Meşrutiyet ilan edildi. Abdülhamid, bu gelişmeye karşı koyamadı ve meşrutiyeti yeniden kabul etmek zorunda kaldı.
Abdülhamid, 1909 yılında, İttihat ve Terakki Cemiyeti tarafından tahttan indirildi. 1912 yılında, Selanik'te vefat etti.
Abdülhamid döneminin önemli olayları:
*Osmanlı İmparatorluğu'nu çöküşten kurtarmaya çalıştı.
*Meşrutiyeti ilan ederek Osmanlı İmparatorluğu'nda ilk kez bir parlamentonun kurulmasını sağladı.
*Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarını korumak için çaba gösterdi.
*Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşmesi için çalıştı.
*Meşrutiyeti sadece 3 yıl sürdürebildi.
*Otoriter bir hükümdar olarak, Osmanlı İmparatorluğu'nda muhalefetin büyümesine neden oldu.
HABER MERKEZİ
